مسئله 971- كسى كه نماز احتياط بر او واجب است، بايد بعد از سلام نماز بدون اين‌كه كار ديگرى انجام دهد نيّت نماز احتياط كند و تكبير بگويد و حمد را بخواند و به ركوع رود و دو سجده نمايد، پس اگر يك ركعت نماز احتياط بر او واجب است، بعد از دو سجده تشهّد بخواند و سلام دهد و اگر دو ركعت نماز احتياط بر او واجب است، بعد از دو سجده يك ركعت ديگر مثل ركعت اوّل به‌جا آورد و بعد از تشهّد سلام دهد.

مسئله 972- نماز احتياط اذان و اقامه و سوره و قنوت ندارد و بايد حمد و حتّى بسم‏اللَّه آن را آهسته بخواند.

مسئله 973- اگر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد كه ركعت‌هاى نمازش كم بوده، چنانچه كارى كه‏ نماز را باطل مى‏كند انجام نداده، بايد آنچه از نماز نخوانده، بخواند و براى سلام بى‏جا دو سجدۀ سهو بنمايد و اگر كارى كه نماز را باطل مى‏كند انجام داده، مثلاً پشت به قبله كرده، بايد نماز را دوباره به‌جا آورد.

مسئله 974- اگر بعد از نماز احتياط بفهمد كسرى نمازش به مقدار نماز احتياط بوده، مثلاً در شك بين سه و چهار، يك ركعت نماز احتياط بخواند بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده، نمازش صحيح است، ولى اگر بفهمد كسرى نماز كمتر يا بيشتر از نماز احتياط بوده بايد نماز را دوباره بخواند.

مسئله 975- اگر شك كند نماز احتياطى را كه بر او واجب بوده به‌جا آورده يا نه، در صورتى كه مشغول كار ديگرى نشده باشد، بايد نماز احتياط را بخواند و اگر مشغول كار ديگرى شده است، به شکّ خود اعتنا نكند.

صفحه 157

مسئله 976- اگر در نماز احتياط ركنى را زياد كند يا مثلاً به جاى يك ركعت دو ركعت بخواند، نماز احتياط باطل مى‏شود و بايد اصل نماز را بخواند.

مسئله 977- اگر در نماز احتياط چيزى كه ركن نيست سهواً كم يا زياد شود، سجدۀ سهو ندارد.

مسئله 978- اگر نماز احتياط و قضاى يك سجده يا قضاى يك تشهّد يا دو سجدۀ سهو بر او واجب شود، بايد اوّل نماز احتياط را به‌جا آورد.